Ustka ma chyba najładniejszy na całym wybrzeżu nadmorski deptak z punktami gastronomicznymi, muszlą koncertową, atrakcjami dla dzieci i pięknym widokiem na morze. Promenada biegnie przy plaży wschodniej ma prawie 2 kilometry i jest najdłuższa nad polskim morzem.
Na zachodnim krańcu promenady, w pobliżu latarni morskiej, od lat działa restauracja Korsarz z wyjątkowym morskim wystrojem wnętrza i potrawami z ryb.
Po sąsiedzku lody serwuje lodziarnia Kosta. Przez lata usteccy lodziarze uchodzili za niezrównanych w okolicy, a produkowane tu wyroby nie miały podobno równych w całym kraju. Jednym z legendarnych właścicieli był pan Kosik – gospodarz Kosty. Dobre, własnej roboty lody można także zjeść w tawernie Róża Wiatrów, serwującej ponadto dania z ryb i desery. Znajduje się ona w kompleksie gastronomicznym przy środkowym odcinku promenady.

Na końcu promenady, w budynku Zajazdu Dajana, warto zajrzeć do nowo otwartej restauracji Dym na wodzie (ul. Chopina 9) i spróbować przyrządzanych tam nowoczesnych dań. Choć restauracja działa dość krótko, zdobyła już spore grono miłośników i wskazywana jest jako jeden z najlepszych gastronomicznych adresów w mieście. Na końcu promenady znajdują się jeszcze dwa warte wspomnienia obiekty: betonowa wieża widokowa, dawniej wieżą obserwacji dwubocznej 9. Baterii Artylerii Stałej. Z wieży rozciąga się widok na ustecką plażę i klifowy brzeg morski koło Orzechowa. Po sąsiedzku od lipca 2012 r. stoi Ławeczka Ireny Kwiatkowskiej. Ta znana i ceniona w całym kraju aktorka przez lata najchętniej wypoczywała w Ustce. Właśnie tu, w tej nieco spokojniejszej części promenady, można było spotkać „kobietę pracującą” z kultowego w czasach PRL serialu Czterdziestolatek.

Pierwszy nadmorski park spacerowy w Ustce powstał w 1875 roku. Było to miejsce spacerów i spotkań średniozamożnych berlińczyków oraz bogatych Polaków z zaboru pruskiego i rosyjskiego. Dzisiaj jest dostępna dla osób niepełnosprawnych oraz dzieci w wózkach. Przylegają do niej kafejki, ogródki i kawiarenki ściągające tłumy turystów kryjących się w cieniu parasolów lub klimatyzowanych lokali podziwiających widoki na morze i plażę. Na końcu promenady i parku nadmorskiego znajduje się nieduża wieża widokowa.



Inicjatorem budowy promenady było założone w 1870 r. Towarzystwo Kąpielowe, które także wśród swoich planów miało rozwój Ustki jako kurortu. Deptak uroczyście otwarto w sezonie w roku 1875. Z czasem przy promenadzie zaczęły powstawać obiekty gastronomiczne i hotelowe. Także po wojnie wybudowano przy promenadzie zespół obiektów gastronomicznych, a przed dawnym pawilonem zdrojowym ustawiono niewielką fontannę. Dostosowano także zachodni fragment deptaka do potrzeb osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Dziś promenada to wielkie centrum letniej rozrywki z kramami i tłumami letników sunących między automatami do gier, karuzelami i wystawionymi na sprzedaż obrazami. Także zimą nie brak tu spacerowiczów: mieszkańców Ustki, kuracjuszy czy mieszkańców Słupska chętnie odwiedzających w weekendy Ustkę.

Pisząc o promenadzie, nie sposób nie wspomnieć o licznych punktach gastronomicznych.